Bir halife ancak içindeki ilahî suretin kemali dışındadır, çünkü dünya ona bakar ve bu sebeple melekler Adem'den tabiî, karanlık, ırkçı ve yoğun suretten başka bir şey görmedikleri zaman, o ne dedi? Eğer onlara öğretmemiş olsaydı ve Allah onlara dedi ki: "Ona suret ve nasihat verdim, onu imandan çıkarırlardı ve Allah'ın emri için ona muamele ettikleri ile muamele ederlerdi. İnsan, kâmil insanı ortaya çıkarır ve kâmil insanın giydirdiği surette hakikati görür, iki suret arasında kalır, hangisine secde ettiğini bilmez, o halde kendisine orada okunması daha hayırlıdır. O halde nereye yüz çevirirsen, o halde Allah'ın yüzü, çünkü insanda suretiyle Allah'ın yüzü vardır ve kendi gözleriyle Allah'ın yüzü hakikat tarafındadır.

Nasıl ki Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, yakalanıp nurda tek başına tutulduğu söylenince, başka bir pozisyonda böyle bir yerde şaşkına döndü ve yalnızlaştı.

Utanmasının sebebi, ırkçı bedeni tarafından içine hapsedilmesi ve aslını terk edip evinden başka bir yerde durarak yalnızlığının onu ele geçirmesiydi.Ebu Bekir'in sesindeki o yalnızlık öyle anlatıldı O, Allah'a o makamdan girmek istediğinde, "Ayağa kalk ey Muhammed." Muhakkak ki Rabbin dua eder ve namazın O'na yakıştırılmasına şaşırır. Ebu Bekir'in mertebesine alışması ve onu teselli etmesi için Ebu Bekir'in sesiyle sizi karanlıklardan nura çıkarmak için size ve meleklerine İnşaallah onda onu anmayız Allah'ın iki suret arasına koyduğunu kim secde ettiğine bakmaz iki surette indirileni görürse iki suretle el sıkışır. birinin diğerine secde etmesi, o kişi için görüntünün mükemmelliğine bir işarettir.Tam insan görüntüsü, görüntüyü görmez, gözü görür konumundadır, bu yüzden kabul eder. Namazın Allah'tan mükemmel kula değil, mükemmel kula olduğunu ve namazın Allah'ın mükemmel kulundan olduğunu bilir ve bu ölçüye sahip olan kişi Kuran'ı birleştirmiştir. ve kıstas, ve bu sevgili bir sahne, tattığını görmedim ve ilmi tamamlamış olan odur ve Kur'an nazil olduğu zaman Muhammed'in kalbine nazil olmuştur, Allah'ın salatı ve selâmı olsun O'nun üzerine olsun.Ve selâm olsun, onun peşinden gidenlerin kalpleri üzerine olsun, bedenlerinde göğüslerinde olan, taraf tutmayan, girme ve çıkma vasfını kabul etmeyen insan türünü kastetmiyorum. Göğsünde olan kalbe hitap eden nefs için kalkar, böylece onun için Kur'an-ı Kerim makamı olur. Görmek için yazılmıştır ve oradan konuşan nefs onu alır ve bunun sebebi, kendisine verilen şeyle, yoğun, karmaşık beden üzerinde kendisine üstünlük ve fazilet tesis edildiğinde ve Kendisindeki işin ne olduğunu bilmediğinden ve onun kemalini tamamlayan şeylerden biri olduğunu bildiğinden, onu derece olarak altında gördü. Konuşan nefsin baktığı ve baktığı âyete göre ilim vasfına sahip olduğu ve ona sahip olduğu bir ve sayılı kitaptır.O Allah'ın kelâmıdır ve o inen meleklerin kendisine baktıklarını görmedi ve onunla konuşmaz, aksine kalpte onun indiğini sayar ve ruh onda vahyedileni numaralandırılmış olarak okur, böylece Tanrı'nın niyetinin, başına gelenleri öğretmek ve terbiye etmek olduğunu Tanrı anlayışında öğrenir. Bir şey, farklılaşma olmaksızın tek bir orandır, bu yüzden onu dünyada daha yüksek veya daha aşağı bir doluluğa, tercih veya tercihe sahip yaratıklardan hiçbirinden üstün görmediniz, ancak anlam ve oran bakımından üstün gördünüz. gerçek, dünyanın ne olduğu açısından değil, çünkü dünya açısından bir tercih vardır.