Uzunluk, genişlik, yuvarlaklık, eğrilik, büyüklük ve küçüklük açısından aynanın şekli, böylece izleyici ona geri döner ve onun üzerinde hükmetme hakkına sahiptir, bu yüzden aynanın şeklinin uygun kısıtlamasıyla bilir ki, onu gören, bu durumda kendisine hakikatini veren türlerde suret suretinde dönüşmüştür ve eğer onu kendi suretinin dışında görürse bilir ki, O'nun her şeyde var olan hakikattir. Her ne surette görünürse görünsün, diğer suretin onun üzerindeki tesirinden emindir, çünkü selâmetin mevcudiyeti bunu verir. Ebû Yezid'i görmeden önce hakikati görür, bu yüzden etkilenmez, çünkü hakikati kendi aynasının suretinden ve suretinden başka bir şeyde görmüştür. o diğer aynadadır, bu yüzden diğer aynayı kendi aynasının suretinde görür ve o diğer aynadaki sureti o diğer aynanın suretinde görür. Muhammed suretinde, çünkü o en eksiksiz ve en doğru vizyondur ve bu varlık Allah'a hiçbir şeyi ortak koşmayanlar içindir. Ve onlara cevap verselerdi, cahiliye yolunda onlara katılırlardı, çünkü her insan, bir insanla bir mesele hakkında konuşmaz, başladığı veya konuştuğu maddenin doğası ile karakterize edilinceye kadar cevap vermez. Barış sözlerine bir şeyler katıyorlar, isteseler de yapamazlardı ve bu Mevcud, medeniyetlerin en büyüklerindendir.Melekler cennet ehline diyoruz. sen sabrettiklerin için.

[ Cahil, söylediğini kendi kendine söyleyen veya inandığı için onu yapandan başkasını bulamazsın .]

Ve bil ki, kendi içinde tasvir ettiği şeyi söyleyen veya ona inanan cahildir ve fotoğrafçının kendi gözünde, bu söz ve inancın kendisinde tasvir ettiğinden fazla olan bir görüntünün nesnesine bir adı yoktur. cahil, yani onu tasvir edeni kastediyorum ve bu barışçıl varlığın insanları arasında kim varsa, o zaman varoluş medeniyetlerinden ve içerdikleri imgelerden haberdardır. Orada cahilin adresinde suskun olan birini görürsen, her cahilin adresine susup duran herkes bu huzurundan susmaz ve söyleyenin cahillerden olduğunu bilirse, ancak bu mevcudiyetin sahibi dışında barış demez, çünkü o suretin anlatıcının ruhundaki varlığından haberdardır ve onun yerinde olmayan bir sureti görmez. Bir şüpheye dayanarak taklit veya söylemedir ve onu söyleyenin ruhu dışında hiçbir görüntüsü olmayan her şey, onun sözünün kaybolmasıyla veya ondan oluşturduğu şeyin yokluğuyla varlıktan kaybolur. o zaman varlığını kontrol eden varoluşsal bir mevcudiyet değildir ve konuşmacıdan onu ifade eden düzenli harfler için, yani biliyorum Ben tasdikin mevcudiyetinde, yani bu sözün nazarında ve retorik varlığın objektifliğinde sebat etmenin nesnelliğinde, yani tasdikin mevcudiyetinde sebatlıyım, ama anlamı yokluktur, öyleyse imgenin ortadan kaldırılması gerekir. Nefsin sureti kalırsa, havadaki teşekkül bakımından, annesini bilen, söyleyen de tanımayan da tesbih eden bir melek vardır. Varlığın mevcudiyetlerinden birinin huzurunda, kendisinde bulunandan başka bildiği hiçbir soyu olmaması garip olur ve o, şöyle diyen cahildir.Biz Allah'a misal verdik ve O misal veriyor çünkü O biliyor biz bilmiyoruz, o halde Aziz ve Celil olan O, kendi nazarında var olanla bize misal veriyor ve bizler ancak tesadüfler sonucu böyle değiliz. Onun için bir göz kaldı. ve bir kandilin ışığı evden giderse, kandilin ışığının evden kaybolması gibi, ona benzemediği için yok olur. Yani bu böyle değil ve Allah'ın zatını bizimle konuşmak onun sözüyle haramdır ve tefsirde de bir girişi olmasına rağmen Allah'ın kendisi sizi referans noktasından uyarır ve düşmez. böyle bir şeye