Bahsettiğimiz şu görüşe bir bakın ve eğer bunu biliyorsanız

[ Tanrı insanı her şeyi bilerek yaratmadı ]

Şunu da bilin ki, Allah insanı her şeyi bilen bir şekilde yaratmadı, bilakis o, Peygamberine (sallallahu aleyhi ve sellem) emrettiği zaman, Yüce Allah'tan daha fazla bilgi istemesini ve kendisine şöyle demesini emretti. "Rabbim, ilmimi artır." Allah'ın varlığının bilgisi ve onunla konuşanın fakirliğinin bilgisi. Eğer öyleyse, bu sıfatların her biri Allah'a kaçıp onun fakirliğine şahitlik etmelidir. Fakirlik hükmünün ona verdiği şey, kendisine kesilene yetecek kadar nefsine azaptır.Belki fakirlik acısını, kendisine ne zevk gelirse o giderir ve Allah katında zengindir. Bu doğru olmayan bir taleptir. Her şeyden önce oluşur, çünkü biri Tanrı'dan vazgeçerse, Tanrı'dan vazgeçmiş olur ve Tanrı'dan vazgeçmek imkansızdır. Tanrı'dan vazgeçilebilir olmak imkansızdır, ama Tanrı ona şeylerden bir şeyler verir. Allah, bu istek üzerine onda yaratır, onunla zenginleştirir ve zevk bulduğu şeyi ondan kaldırır.O özel yoksulluğun acısı, ondan mümkün olandan kaldırılamayan mutlak yoksulluğun acısını kaldırmaz, çünkü yoksulluk, ne yoklukta ne de mevcudiyette bir kendini tarif eder ve bu nedenle, kendisine vermedikçe aynı ihtimalde yapılmaz. bu terk edilmişlik ve kaçış durumunda Allah onun basiretini ve basiretini ortaya koyana kadar bu meselede onu meşgul eden meseleler, meseleyi olduğu gibi görür, sonra nasıl soracağını, kime soracağını ve kime soracağını ve bunun gibilerini bilir ve bunun manasını bilir. Allah zengindir, övülendir demesi, yani Allah'ın zenginlikle övülmesi ve sözünü idare etmesidir.Çünkü kendi kendine ibadet etmesi mümkün değildir ve biz övgüyle geldi dediğimizde zenginin sıfatı Bundan daha yüksek bir şey değildir ve bu, Yüce Allah'ın içkin bir sıfatıdır, bu yüzden referansı iyi anlayın, çünkü buradaki ifade haramdır.Çünkü, gerçeğin yüzüne baktığında, onları izlemekten kendisini mahcubiyet ve sıkıntı içinde buldu. Ne onlardan kaçardı, ne de kendisiyle başbaşa kalırdı ve kendisine hak gelinceye kadar bu halde kaldı, bu yüzden mahlûkata döndü ve onlarda kalmadı, çünkü o, daha Allah'ın mağarasında idi. Hara nefsi ile beraberdir, bazı kimselerden müstesnadır, insanlar bütün insanlardan değildir, o halde bil ki Rabbinin her talebesi Rabbiyle kendi sırrında yalnız kalsın. Çünkü Allah insanı, zahirinde ve zahirinde, ancak Allah ile kendi içinde yalnız olmak ve onu, sebepler nazarında ayırt edinceye kadar içinin içine baktıktan sonra, zahirinde sebeplerine şahit olmak dışında yaratmamıştır. Eğer Allah'ı anlamlandırıyorsa, meselenin bahsettiğim gibi olduğunu ilk öğrendiğimde, bu mabette hakikatin statüsünü bilmediğim ve Allah'ın varlığını bilmediğim için bugünlerde ilmi olarak bu yapıdan sıyrıldım. her şeyde özel bir yüz.Onda bölgelerden bir ışık görmedim, bu karanlığın nereden geldiğini sordum ve bana şöyle denildi: Bu tabiatın karanlığıdır, çünkü karanlık üç kattır, üst üste, öyle ki, biri elini uzatsa zar zor görsün, bu yüzden görmemesi daha iyi, bu yüzden görmeye yakınlığı inkar ediyor, peki görmeye ne dersin, çünkü karanlık ilahi bir perdedir. Ben de dedim ki: "Bu üç karanlık nedir?" Bana denildi ki, "Sana şahit olan ilk karanlık, tabiatın karanlığıdır, çünkü senin peşinden gelen ilk katmandır. O zaman, bu doğa üçüncü aşamadan başka bir yerde bulunmadı ve onun üzerinde bulduğum olası tesadüfi nedenin karanlığı var ve gölgeleri ikiye katlıyor. Ben de ruha şahit oldum, karanlığın üstüne karanlığı gördüm, sonra bana bu ikinci karanlığın üzerinde üçüncü bir karanlık denildi ve bu ruhun bulunmasının sebebi budur ve bu ilk akıldır. Bir sebebi yok, ben de dedim ki: "Nesi var?" Bana dedi ki: "Bu karanlığın mahiyeti vardır ve o karanlıktır."

Onu, üzerinde hiçbir şahidin bulunmadığı gaybın karanlığından türetir, tıpkı ondaki gaybın üzerine düştüğü gibi, eğer ondan zuhur ederse ve ondan ayrılıp şehadet olursa.

Ana rahminde üç karanlıkta bir hayvan bedenidir: Ana rahminin karanlığı, plasentanın karanlığı ve karının karanlığı.Bir çocuk doğarsa, içine karanlık çöker, böylece görünüşü aydınlık ve İçi karanlıktır, bu yüzden iç karanlıkta ancak ilim kandili olmadan yürüyemez. Bu kandil yoksa ona hidayet edilmez. Eğer bir yönden ışığı olmasaydı, ben olmazdım. Ona doğru bakmadım, onu da algılayamadım.Bunun üzerine rüyâtım için hazırladığı nuru sordum ve bana, varlığın nuru ondadır denildi. senin yeteneğin, çünkü bu senin için benim öz yeterliliğim, sen değilsin