Kur'an-ı Kerim, Yüce Allah'ın şu buyruğunda nazil olmuştur: "Ben Allah'a basiretle davet ediyorum, ben varım ve kim bana uyarsa, Yüce Allah deyişini tamamlarsa, ümmîler arasında içlerinden bir elçi göndermiştir. Çünkü o, Allah'ın ilmine sahip ümmî bir peygamberdir. Cemaatin başı, müctehid ve fikir adamı, onun hükmettiğini asla idrak edemez. Ertesi gün başka bir mesele kendisine apaçık belli olursa, musibette dün hükmettiğinde hata yapar, bu yüzden ondan döndü ve bugün kendisine görünenle hükmetti ve kanun koyucu hükmünü ilk ve ahirette verir. Diğeri ise, o zaman ictihadında delilin kendisine verdiğinden ayrılması haramdır.Akıl ile de sapık gelmez, akıl sahibi de gelir ve bu, bir avuç akıllının gerçeğidir. Eğer bakarlar ve onların gözünde delili tamamlarlarsa ve delilin çehresini bulurlarsa, o mânâ bilgisini onlara verir, sonra sen onları başka bir zamanda görürsün veya onlara başka bir mezhepten bir hasım çıkar. Mu'tezili ve en seçkin olarak Veya bir Brahmi veya bir filozof, kesip tenkit ettiği deliliyle çelişen başka bir meseleye bakar ve ona bakar ve ilkinin bir hata olduğunu ve delilinin şartlarını yerine getirmediğini ve delilinin şartlarını yerine getirmediğini ve ihlal ettiğini görür. bunda denge ve hissetmedim ve bu nerede sezgiden geliyorsa ve neden aklın icaplarında bu ona olmuyorsa, sezgi bu meselenin ehli için hükümdedir, akılların icapları gibidir. Bu yöntemin ehlinden mütercim olan Ebu Hamid el-Gazali'den rivayet edildiğine göre bazı şeyleri araştırıyordu. Süpürdükleri denizden çukurlarını ve kepçelerini al, yalnızdım ve gözümden ayrı kaldım.” Düşündüm ve kendimi hatırlamakla meşgul ettim, bu yüzden bende olmayan bilgiden öğrendim ve buna sevindim. ve insanların başına gelenin benim başıma geldiğini söyledi.Önce daha net ve daha net, bu yüzden memnun oldum ve meditasyon yaptım ve sonra üzerinde bulunduğum ve üzerinde bulunduğum şeyden bir fıkıh gücü vardı. Onun çiçeği ve o, fakih ve ilahiyatçı gibi Allah'ın yoluna girerlerse ve meyvesi çiçeğinden önce gelmeyenlerden olursa, teorisyenlerin rütbesi gibidir. O terazileri onlara ancak Allah adına, Allah'a karşı tartılsınlar diye vermediler, bu yüzden edebiyatı yasakladılar.O, onunla Allah için tartılmak için çıkardı ve bu, Allah'ın huzuruna çıkandan daha iyi bir durumdur. Kalbi bıraktıklarına bağlıdır, ruhunda olduğu gibi, ona dönmek de ruhunda olduğu gibi, kendisine olan ilgi için bıraktıklarında aklının ona bağlı olduğu kadar arzu edilen haktan da mahrum bırakılmıştır. bundan başka bir durumda terazisi bozulursa, odun ise onu yakar ve eğer eriyen bir şey ise terazi olmayıncaya kadar eritir veya soğutur, eğer tözünün gözü kalırsa, yakmaz. bakım Bu bir tehlike değil Cahil bu konudadır, çünkü ümmî mümin olarak Allah'a girer ve Ebu Hamid'in bahsettiği bu durum insanların durumu değil, şeriat üzerinde olmayan ve o zaman ne olduğunu bilmek isteyen kişinin durumudur. diye sordu, bu yüzden insanların yoluna yönlendirildi ve Tanrı'yı tanımlayarak gerçeği bilmeye girdi.

Yeri şaşkınlık ile meşguldü, bu yüzden ilahi fetihten kastedileni kabul etme gücüne sahip değildi.Peygamberler, barış onların üzerine olsun, hiçbir şeyi reddetmez ve kendisinden başka bir şey koymaz. terazide hata ve şüphe yükselir, sözünün mânâsını bilir ve biz kıyamet günü için adil teraziler koyduk, o da onlara birçok terazi yaptı ki her terazi kendisine konulan tartsın.