Ve şiir hissetmez, ölmez. Kim onun gıdayla büyüdüğünü, manasını da hayvan ruhuyla görürse, ister büyümeyle, ister hisle hayatı ifade etsin, kim de onun büyümesini yiyecekle değil, Rabbiyle görürse, ölmüştür. duyulur şeyleri duyularla değil de Rabbi vasıtasıyla algılaması, gerçeğin işitmesi ve görmesi olduğunu görse bile, yaratıcısı olan aslın şahitleri vasıtasıyla yok olmasından dolayı aracıya dikkat etmemiştir. duyularının özüdür ve yaşamın büyümeden mi yoksa duyudan mı oluştuğuna bakılmaksızın onun için ölü olması kesinlikle geçerli değildir. < h3 style="color: rgb(255, 0, 0)">( Chapter : Ölü hayvanların derilerinden faydalanmak )
Peki kim Bu faydanın asıl olarak tabaklanmış olup olmadığını söyleyen ve bronzlaşmak ile bronzlaşmamak arasında fark olduğunu söyleyen biri ve saflığı konusunda ihtilaf vardır. Bronzlaşmanın arındırıcı olduğunu söyleyenler ile bronzlaşmanın arındırmadığını, karada kullanıldığını söyleyenler. O zaman bronzlaşmanın bir arınma olduğunu söyleyenler de bu konuda ittifak etmişlerdir. Zekâtın verildiği şey için temizleyicidir, yani hayvanlardan yemek caizdir. Zekâtın ne üzerinde verilmediği konusunda ihtilafa düştüler, peki bunu kim söyleyebilir