Al-Qalam (The Pen)

Nun, andolsun kaleme ve yazdıklarına. ﴿1﴾ Sen, Rabbinin nimeti sayesinde deli değilsin. ﴿2﴾ Ve sana, tükenmez, minnetsiz bir mükafat var. ﴿3﴾ Ve şüphe yok ki sen, pek büyük bir ahlaka sahipsin elbette. ﴿4﴾ Yakında sen de görürsün ve onlar da görürler. ﴿5﴾ Deliliğe uğramış hanginiz? ﴿6﴾ Şüphe yok ki Rabbin, kendi yolundan sapanı da daha iyi bilir ve o, doğru yolu bulanları da daha iyi bilir. ﴿7﴾ Artık yalanlayanlara itaat etme. ﴿8﴾ Onlara yumuşaklık göstermeni arzularlar, öyle hareket etsen onlar da yumuşaklık gösterirler. ﴿9﴾ Ve itaat etme çok yemin edenlerin, reyinde isabet bulunmayanların hiçbirine. ﴿10﴾ Ayıp arayan, kovucu ve söz getirip götürücüyle. ﴿11﴾ Hayrı tamamıyla meneden haddini aşmış suçluya. ﴿12﴾ Ayrıca da çirkin ve kötü huylu soysuza. ﴿13﴾ Malmülk ve evlat sahibi bile olsa. ﴿14﴾ Ona ayetlerimizi okuyunca eskilere ait masallar dedi. ﴿15﴾ Büyüyüp bir hortuma dönen burnuna, yakında bir damga vururuz. ﴿16﴾ Ve biz, onları açlıkla, kıtlıkla sınarız, nitekim o bahçe sahiplerini de sınamıştık; hani, sabahleyin erkenden, bahçelerindeki mahsulü kesmeye ant içmişlerdi. ﴿17﴾ Ve Tanrı dilerse de dememişlerdi. ﴿18﴾ Halbuki bahçenin üstünde, Rabbinden gelen bir felaket dolaşmadaydı ki onlar uyuyorlardı. ﴿19﴾ Derken bahçe, bütün mahsulü kesilip biçilmiş, kupkuru çorak bir yere, bir çöle dönmüştü. ﴿20﴾ Sabahleyin birbirlerine sesleniyorlardı. ﴿21﴾ Mahsulünüzü kesip devşirecekseniz erkence koşun, gidin. ﴿22﴾ Derken yola düştüler ve birbirlerine de gizlice diyorlardı ki. ﴿23﴾ Bugün hiçbir yoksula yol vermeyin, yanınıza gelmesin sakın. ﴿24﴾ Ve kendilerini, yoksulları men etmeye güçleri yeter sanarak erkenden gittiler. ﴿25﴾ Bahçeyi görünce gerçekten de dediler, elbette yolumuzu şaşırdık. ﴿26﴾ Hayır dediler, biz mahrum olup gitmişiz. ﴿27﴾ İçlerinden en iyileri, ben demedim miydi size dedi, mabudunuzu tenzih etseniz ne olurdu. ﴿28﴾ Dediler ki: Şanı yücedir Rabbimizin, gerçekten de zalimlerden olduk biz. ﴿29﴾ Bir birlerine dönerek birbirlerini kınamaya başladılar. ﴿30﴾ Yazıklar olsun bize dediler, gerçekten de azmışız biz. ﴿31﴾ Umulur ki Rabbimiz, onun yerine bize daha da hayırlısını verir, gerçekten de biz, Rabbimizi dilemede, ondan istemedeyiz. ﴿32﴾ İşte bunun gibidir azap ve elbette ahiret azabı, daha da büyüktür bilirseniz. ﴿33﴾ Şüphe yok ki çekinenlere, Rableri katında Naim cennetleri var. ﴿34﴾ Artık Müslümanları da suçlularla bir mi tutacağız? ﴿35﴾ Ne oldu size ki? Nasıl hükmediyorsunuz? ﴿36﴾ Yoksa size mahsus bir kitap var da oradan mı okuyorsunuz. ﴿37﴾ Orada, neyi beğenir, isterseniz sizindir diye mi yazılı? ﴿38﴾ Yoksa hükmü kıyametedek sürecek antlar mı ettik size, şüphe yok ki ne buyurursanız o olacak sizin için diye? ﴿39﴾ Onlara sor, bunlara kefil olan kimmiş içlerinden? ﴿40﴾ Yoksa ortakları mı var? Doğru söylüyorlarsa gelsinler bakalım ortaklarıyla. ﴿41﴾ O gün, işler güçleşir ve secdeye davet edilirler, derken güçleri yetmez. ﴿42﴾ Gözleri yere dikilir, üstlerine aşağılık çöker ve gerçekten de sağ esenken de secdeye davet edilmişlerdir de secde etmemişlerdi. ﴿43﴾ Artık sen, bu sözü yalanlayanı bırak bana, biz onları yavaşyavaş, hiç bilmedikleri yerden cehenneme çekerdururuz. ﴿44﴾ Ve onlara mühlet vermedeyim, fakat şüphe yok ki azabım, pek kuvvetlidir. ﴿45﴾ Yoksa onlardan ücret istiyorsun da derken onlar da ağır bir borç altında mı kaldılar? ﴿46﴾ Yoksa gizli alem, onların yanında da onu mu yazıyorlar? ﴿47﴾ Artık sabret Rabbinin hükmüne ve balıkla arkadaş olana benzeme; hani o, dertten boğulmuş bir halde Rabbine nida etmişti. ﴿48﴾ Rabbinden bir nimet erişmeseydi ona elbette bir yere, fena bir halde bırakılır giderdi. ﴿49﴾ Derken Rabbi, onu seçti de temiz kişilerden kıldı. ﴿50﴾ Ve az kalmıştı ki kafirler, Kur'an'ı duydukları zaman seni gözleriyle yiyip helak etsinler ve derlerdi ki: Şüphe yok, bu, bir deli elbette. ﴿51﴾ Halbuki o, ancak alemlere bir öğüttür. ﴿52﴾